De onschuld voorbij
"Tbs voor verwarde man wegens doodsteken pater".Een berichtje dat ik normaal zou lezen en daarna weg zou klikken. Gebeurt vaker, heel erg, niet boeiend verder. Helaas is het al zover dat dit soort trieste berichten nauwelijks boven mijn normale aandachtsspanne uitkomt.
Nu raakt dit bericht me echter net even wat meer. Nog niet eens vanwege de trieste achtergrond van de moord. De pater had namelijk zijn moordenaar vurig verdedigd in een rechtbank om hem in het klooster te laten waar hij hem probeerde te helpen. Toen hij uiteindelijk toch weg moest, raakte de man in paniek en stak zijn weldoener dood. Dat is al triest maar de reden waarom het me extra raakt, is dat deze pater enkele jaren geleden de reisleider was op een reis naar Israel die mijn moeder en oma hebben gemaakt.
Vol enthousiasme keerden ze terug met verhalen over die aardige pater die zoveel van het Heilige Land wist, zo goed met de bevolking om kon gaan en zo aardig was voor de reizigers. Iemand die met vuur kon vertellen over alles wat daar gebeurd was, zowel van 2000 jaar geleden als van afgelopen week. Een man die niet als sommige "Gristenen" het geloof als een zware last zag, maar als een inspiratie om goed te doen en gelukkig te zijn. En goed, dat deed hij. Vooral voor mensen die door de rest van de maatschappij worden uitgekotst. Hij ving ze op en probeerde ze te helpen. Het wrange is dat hij juist door één van die mensen die hij probeerde te helpen, is vermoord. Heeft hij nou goed werk gedaan of had hij verstandiger moeten zijn? Ik weet het niet.
Geen reacties