Afgelopen vrijdag 26 juni was het dan eindelijk zover: we zijn getrouwd! En wat een dag was het... Tijd voor een kleine terugblik.
Om 5:00 uur gingen drie wekkers af: opstaan, de grote dag is aangebroken. Niet dat we nog sliepen want de interne wekker was al eerder afgegaan. Eerste woorden van de dag: goh,
Michael Jackson is dood. Nou ja, snel vergeten maar: dit is ónze dag! Fleur vertrok vrijwel meteen richting haar ouders om door een visagiste, kapster en 'aankleedster' onder handen te worden genomen. Thuis haalde ik
mijn trouwpak uit de hoes, waste en scheerde me, trok mijn pak aan en zag op de klok dat ik nog twee uur moest wachten. Shit... Dat betekende twee uur ijsberen, Yoda beletten kopjes te geven (vanwege de haren) en zweet deppen want de warmte sloeg al aardig toe. Vanaf het balkon kon ik de
Rolls Royce Silver Wraith uit 1954 aan zien komen en om 9:15 was het moment aangebroken om mijn bruid op te halen...
Als je voor het eerst je grote liefde ziet in een ontzettend mooie jurk, met gekapte haartjes en mooi opgemaakt, slaat je hart even een slag over. Ik was gewend aan spijkerbroeken, baseball caps en een paardenstaart. Dat vond ik al mooi, maar dit was even iets anders. Ik heb niet eens meer gemerkt dat we gefotografeerd en gefilmd werden.
Na de eerste emoties trokken we Rotterdam in voor het ochtenddeel van de fotoshoot. Alle bekende plekjes werden bezocht:
langs de Maas, bij
Hotel New York en
de Erasmusbrug, de
SS Rotterdam en als laatste het
Euromastpark. De tijd vloog voorbij en voor we het wisten was het 11:30 en moesten we naar
Blijdorp waar onze daggasten al stonden te wachten. Met z'n allen gingen we naar binnen waar de
Haaienzaal al helemaal ingericht was voor de ceremonie. Omdat we toch nog vroeger dan verwacht waren, mochten we even wachten in een zijkamertje. Die tien minuten leken wel uren en het tapijt is door al het ijsberen waarschijnlijk versleten. Eindelijk, eindelijk mochten we dan opkomen op de klanken van
Anyone at All van Carole King. De ceremonie leek in een mum van tijd voorbij te gaan en voor we het wisten was daar al die ene vraag waar maar één antwoord op mogelijk is: JA!
Terwijl wij daarna als nieuwbakken man en vrouw vertrokken om de foto's te nemen, gingen onze gasten op safari door de dierentuin. We waren er niet bij maar volgens de verhalen was het leuk. Ik geloof die verhalen meteen! Eenmaal teruggestrompeld (die nieuwe schoenen knelden toch behoorlijk) stond daar een heerlijke
strawberry tree klaar voor de receptie. Veel beter dan een taart, want het diner volgde meteen daarna. Iedereen had nog genoeg ruimte over voor een paar heerlijke borden vol. Terwijl de gasten nog een kopje koffie namen, werden wij door de (overigens geweldige!) partymanager door een achteruitgang meegenomen. Daar stond een golfkarretje klaar dat ons vliegensvlug naar de feestzaal reed. Zo kwamen we nog net voor de dag- en inmiddels ook gearriveerde avondgasten aan in de
Oewanja lodge. Door de warmte kon iedereen lekker buiten blijven zitten terwijl de
DJ voor de achtergrondmuziek zorgde. Voor we het doorhadden was het alweer 0:00 uur en stond de
limousine klaar die ons naar ons huwelijksnachtadres reed.
Om 2:30 uur kwamen we daar aan en pas om 12:30 uur ging het licht weer aan in ons hoofd. Wat een geweldig feest en wat liep alles goed, niet in de laatste plaats door de geweldige inzet en samenwerking van Blijdorp en onze twee ceremoniemeesters die veel werk hebben verzet. Voor ons zat het feest er op dus konden we eindelijk lekker relaxen in het zwembad, bubbelbad en sauna van
Casa Ciolina in het Belgische
Klein-Brogel. De absolute top op het gebied van gastvrijheid, luxe en rust. Alle stress van de voorbije weken gleed van ons af en herboren werden we zondagmiddag weer opgehaald.
Het was een fantastich superhuwelijksfeest!
Gisteren hebben we eindelijk de uitnodigingen gemaakt. Het was nog een flinke klus omdat, zoals met alles van ons, we het net even anders wilden dan standaard. Voor ons geen catalogus bij de drukker en dan dezelfde kaart kiezen die de mensen voor ons ook al bestelden: wij maken een eigen kaart. En een eigen envelop. En postzegels. En sluitzegels. En ander leuks in de envelop. Kortom: dat kostte nogal wat tijd voor het bedenken en ontwerpen.
Gelukkig is mijn aanstaande vrouw (blijft leuk om haar zo te noemen) heel bedreven in Photoshop en al snel lag er een prachtig ontwerp. Helemaal in onze stijl en die van de bruiloft. De speciale enveloppen en postzegels kwamen op dezelfde dag aan. Gisteren na het avondeten was het dus inpakken, vouwen, likken en plakken. Het was net alsof de jaarlijkse nieuwsbrief van de geitenfokvereniging verstuurd moest worden met drie stapels in het midden en enveloppen aan het begin van de lopende band en postzegels aan het eind.
Ik ben benieuwd wat men ervan vindt: wij zijn in ieder geval helemaal tevreden.
Oh, ik kan overigens nog geen voorbeeldje online zetten: vrijdag worden ze verstuurd en het moet natuurlijk wel een verrassing blijven. Geen nood, volgende week staat hij online.
Het is weer tijd voor een huwelijksupdate want met nog 72 dagen te gaan, zijn er bijna dagelijks nieuwe ontwikkelingen.
Ringen
Vorige keer meldde ik al dat de ringen klaar waren. Inmiddels zijn ze ook met de aangetekende post bezorgd en was daar het plechtige moment van het omdoen. Nou ja plechtig: voor het eten bij de keukentafel. Maar de pret was er niet minder om: voor het eerst de ring aan je vinger te zien die daar de rest van je leven blijft zitten. Voor iemand die nog nooit ringen heeft gedragen, zoals ik, voelde het vreemd aan. Ik was telkens bang dat hij af zou glijden. De handenwappertest heeft de ring echter glansrijk doorstaan dus hebben we ze weer (wederom plechtig) in het doosje teruggestopt en zien we ze weer terug op onze trouwdag (als één van de katten er niet mee aan de haal gaat).
Stoelen
Stoelen? Jazeker, want de standaard trouwstoelen op de trouwlokatie vonden we een beetje saai. Ons huwelijk is niet voor niks een feest met een thema dus hebben we speciale stoelen laten maken. Gisteren kwamen ze aan uit Engeland en ze zien er prachtig uit: precies wat we wilden. Om de eventueel meelezende genodigden nog niet alles te verklappen, zet ik nog geen foto's online. All will be revealed in it's own time.
Uitnodigingen
Als je toch zoveel anders dan anders doet, kun je natuurlijk geen standaard uitnodiging sturen met dezelfde dertien-in-een-dozijn trouwkaart. Dus hebben mijn aanstaande en ik flink achter de pc zitten zweten op een originele uitnodiging. De combinatie van een (ik mag wel zeggen) BRIL-JAN-TE foto van mijn hand en de vaardigheid van HM met Photoshop heeft een heel leuk eindresultaat opgeleverd. Geheel in stijl met het thema van het huwelijk en ook met de lokatie. Nu nog een goede (en goedkope) drukker vinden en snel versturen voordat iedereen de vakantie heeft geboekt. Zodra hij verstuurd is (en ontvangen door de gasten), zet ik hem ook online.
Op het trouwvlak is er vandaag een nieuwe mijlpaal bereikt: we zijn in ondertrouw gegaan. Hier werd door familie en vrienden vooraf erg gewichtig over gedaan. Ondertrouw was eigenlijk al een half huwelijk! Zouden we er niet de hele dag vrij voor nemen en gingen we het nog vieren?
Ik hoop dat de échte ceremonie iets indrukwekkender is want in feite bleek in ondertrouw gaan niets meer dan op je beurt wachten in de stadswinkel, aan een tafeltje je papieren overhandigen en je handtekening zetten. Na 15 minuten stonden we weer buiten. Gefeliciteerd en tot ziens! We hebben nog maar wel even gezellig geluncht maar hopen toch allebei op meer spektakel als we "voor het echie" gaan.
Twee andere leuke zaken zijn nog te melden: de trouwringen zijn klaar! Deze hebben we besteld bij
ItaloDesign in Heerlen. Goede service: ze komen het assortiment bij je thuis laten zien. Thuis ja: Heerlen-Rotterdam = 197 km! Wel een goede verkoopmethode blijkbaar want we waren er binnen een uur uit.
Ander goed nieuws: de tickets voor de huwelijksreis zijn binnen. Tot onze niet geringe vreugde vliegen we met een 747 richting Washington DC en vanuit New York weer terug. Dat is toch een stuk comfortabeler dan een kleiner toestel. Nu nog even hopen dat de hotels hebben doorgekregen dat we met honeymoon zijn want we willen wel extraatjes. Goodies!
Zoals het
vorige bericht al liet doorschemeren gaan HM en ik trouwen. Afgelopen zomer tijdens onze droomreis door Amerika heb ik haar op 4 juli (Independance Day, hoe ironisch) na het vuurwerk in Hollywood ten huwelijk gevraagd. Na een volmondig 'ja' vlogen we de volgende dag terug naar Nederland en kon het volgende avontuur beginnen: een huwelijk voorbereiden.
Als je wil weten waar we ons de afgelopen maanden mee bezig hebben gehouden, dan is dat o.a.: lokatie kiezen, pak zoeken, jurk zoeken, auto uitkiezen, trouwbeurs bezoeken, nog een trouwbeurs bezoeken, boekjes doorkijken, wel taart, geen taart, wel taart, geen taart maar wel iets speciaals, gastenlijsten maken, nee die toch niet, ja doe die maar wel, entertainment uitkiezen, fotografen bekijken op internet, fotograaf bezoeken, en nog één, en nog één, en nog één, fotograaf uitkiezen, ringen zoeken, ringenmaker uit Limburg over laten komen, hoera we hebben eindelijke ringen, huwelijksreis boeken, huwelijksnacht boeken, offertes opvragen, over de prijs onderhandelen, kapper zoeken, afspraken maken, GEK WORDEN!!
Kortom: het is best druk om één zo'n dagje te organiseren. De belangrijkste zaken zijn gelukkig geregeld. Onze checklist zegt dat we nu bloemen en uitnodigingen moeten gaan maken. We hebben vanaf vandaag nog 100 dagen om alles te regelen dus het grote aftellen is begonnen!
|
Toon berichten 1-6 van 6 |
