zeg 's aaaa
Bij een nieuwe woning in een nieuwe stad hoort ook een nieuwe tandarts. Want waarom zou je drie kwartier reizen om na vijf minuten te horen dat er geen gaatjes zijn en je weer weg kunt? Hoewel ik een nieuwe arts snel genoeg gevonden had, liet ik de tandarts maar een beetje op zijn beloop. Om de één of andere reden was de motivatie voor een tandarts niet zó groot. Maar uiteraard moet je er toch aan geloven en dus toog ik naar het Noordereiland om daar mijzelf in de mond te laten kijken. Eerst moest er een waslijst aan vragen ingevuld worden (hooikoorts: ja, HIV: nee, etc.) en daarna mocht ik op de foto. Mijn tandjes in ieder geval. Tevreden met het resultaat werd ik door de tandartsassistente in een stoel geduwd. Volgens het liedje is het altijd lente in de ogen van de tandartsassistente maar in die van mij was het een barre poolwinter.
De tandarts zelf was al even vrolijk en na wat onverstaanbare en onverklaarbare keelklanken bleek ik gaatjes te hebben in oude vullingen. Blijkbaar zit daar een houdbaarheidsdatum op en was die bij mij verstreken. Of ik maar even over anderhalve maand terug kan komen voor de eerste van drie vulsessies. Joepie...
Geen reacties