recensie: tbs
Wie Theo Maassen altijd al op een crimineel vond lijken krijgt in TBS waar voor zijn geld. Maassen zet in TBS een fantastische rol neer als TBS'er Johan. Als deze hoort dat zijn beroep is afgewezen en dat hij naar de permanente opsluiting gaat, besluit hij te ontsnappen. Hij wil zijn onschuld bewijzen, maar is hij wel onschuldig? De hele film lang switcht hij tussen zijn donkere en lichte kant en laat het publiek lang gissen naar zijn ware motieven. Als hij onderweg een meisje oppikt als gijzelaar, wordt zijn rol nog dieper. Aan de ene kant een beschermende en geruststellende man en aan de andere kant het maniakale. Maassen kan ze door één oogopslag allebei tegelijk laten zien.
Doordat je lang in vertwijfeling zit over zijn ware motieven, blijft de spanning in de film voelbaar. De paar scriptfoutjes (waarom laat de Belgische politie de journalisten toe?) nemen we maar voor lief. TBS is een haast on-Nederlands spannende film met een geweldige Maassen die hier ongetwijfeld een Gouden Kalf voor krijgt.
Geen reacties