personal space!
Omdat mijn werk nogal de aandacht trekt van politici en media, willen ze allemaal graag een keer meekijken. Over onze schouder en op onze vingers vooral. Zo ook afgelopen donderdag. Een lid van de Tweede Kamer liep een avondje mee en kwam zo in huizen die hij normaal niet zo vaak ziet, mag ik hopen voor hem. Keiharde gangsterrap, getatoeerde Antillianen die boos kijken en meer goud om hun schouders dan Fort Knox in de kluizen heeft liggen.Terwijl ik met de bewoner sta te praten, voel ik de ogen van de politicus over m'n schouder meekijken. Nu weet hij natuurlijk niet dat ik er een hekel aan heb om op m'n vingers gekeken te worden en misschien had ik dat moeten zeggen ... maar dat deed ik dus niet. Gevolg: ik sta te stamelen en te hakkelen en hoor mijn teamleader later zeggen "dat ik pas net begonnen ben"...
Tot zover de politieke carrière van Steven. Wanneer is het zomerreces weer voorbij? Nou ja, hij was toch niet van mijn partij.
… Maar nee, het was een ander.
Was ‘t Rob Oudkerk? Op zoek naar een nieuw soort bevrediging?