ja, ik wil
Zoals ik pas al schreef, stond afgelopen weekend het eerste huwelijk binnen mijn vriendengroep op het programma. Ik had de eer gekregen om de huwelijksreportage te verzorgen, dus een uur voor het ja-woord stonden we in een park te zoeken naar een fotogeniek plekje. Het weer zat eindelijk mee want na een maand van zondvloed, brak zowaar een voorzichtig zonnetje door. Alsof het zo had moeten zijn.Ik kan u melden: zo'n reportage valt nog bepaald niet mee. Ten eerste is het héél vreemd om je vrienden in een bepaalde pose te commanderen. Dat heb ik, op een enkele opmerking over handen in zakken na, dan ook nauwelijks gedaan. Een andere moeilijkheid is dat je maar net geluk moet hebben om een mooie boom of een romantisch vijvertje in zo'n park te vinden. Had je eindelijk wat gevonden, lag daar weer een hondendrol en dat staat ook weer zo vervelend op een witte jurk.
Maar een half uur later hadden we het rondje gelopen, was het gelukt een andere bruiloft te vermijden en stonden er ruim vijftig foto's op de kaart. Zowaar heb ik er nog een handjevol vanaf weten te krijgen die het aanzien meer dan waard zijn en waar iedereen gelukkig kijkt, niemand zijn ogen dicht heeft en er geen eend op de achtergrond verzuipt. Dus voor al uw partijtjes: mail me!
Geen reacties