wandelen door de familiegeschiedenis

Ondanks de negen dagen rouw die afgekondigd zijn voor de dood van de paus, trok ik er toch op uit gisteren. Het gras was lentegroen, de lucht blauw en de benen van wandelaars melkwit. Het doel was Maasland (inderdaad, van Een Vlucht Regenwulpen) en de weg ernaar toe was een wandelpad langs het water. Voorzichtig om de ganzen en hun stront heenlopend trok het landschap van Midden-Delfland voorbij.
In de Duifpolder aangekomen zag ik onder andere het huis waar de overgrootoma van mijn oma in 1830 is geboren. Het geeft een goed historisch gevoel als je beseft dat het merendeel van je familie nog steeds in dezelfde gemeente woont. Het voordeel van dit wandelpad is dat je niet om de haverklap omver gereden wordt door fietsers. Het loopt rustiger en de dieren die je tegenkomt, zijn ook een stuk makker. Het wildreservoir van Midden-Delfland is echter niet zo indrukwekkend dus ik kan u helaas geen foto's van everzwijnen laten zien. Het wildste dat we tegenkwamen, waren deze allesverscheurende beesten:
admin Maandag 04 April 2005 - 07:11 am | | kronieken

Geen reacties

(optioneel veld)
(optioneel veld)
To prove you're not a robot, answer this simple question.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.