Het Meisje

Een dijk die zich in de Haringvliet uitstrekt. De wind suist door de touwen en masten van de scheepjes achter de dijk, de zee bruist tegen de stenen en op het water zijn schuimkoppen te zien. De wolken vliegen af en aan en toveren het water om in een Perzisch tapijt van glinsterende diamanten en donkere vlekken. Wind, water, zon en lucht: een Hollandser omgeving is bijna niet mogelijk.

In die adembenemende omgeving sta ik niet alleen. Ik kijk in twee grote blauwe ogen, zie blonde krullen en weet zeker: dit is ze, Het Meisje. Het Meisje dat alle andere overbodig maakt, zou Reve zeggen. We staan op het einde van het land maar aan het begin van Ons. Ik en Het Meisje.
admin Zondag 31 Juli 2005 - 2:46 pm | | kronieken

drie reacties

BosT

Mooier had ik het niet kunnen omschrijven. En als ik de boodschap duidelijk begrijp; veel geluk!

BosT, (URL) - 01-08-’05 19:05
Karel

..even een traantje wegpinken..

Karel, - 02-08-’05 12:57
Jeroen

Dat is mooi.
Je stukje ook :-)

Jeroen, (URL) - 03-08-’05 19:18
(optioneel veld)
(optioneel veld)
To prove you're not a robot, answer this simple question.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.